No slokne lien
No slokne lien langs alle fjordan
der bjørka strør sine brente blad.
En sommer kom - og va gjest på jorda.
No e han borte.
Kor blei han av?
Du gjekk og venta, du gjekk og trudde.
Det va så mykje du sku få gjort.
Men sommar'n va berre her og snudde;
han kom så seint
og han for så fort
Se, tindan kler seg med kvite krone,
en vinter bie, og banke på.
Hør, Nakkefossen har skifte tone.
no søng han mollstemt
førr stein og strå
Det stryk en seglar mot sør i sundet
med brukte daga som last ombord.
Der færes alle de ting du kunne
men ikkje nådde
og ikkje gjor'
Så døyves dagen, så sløkkes tindan,
så tennes lys under bratte fjell,
så stilne fjorden, så spakne vindan,
og alt e frostblå
oktoberkveld.
Fra "Landet og leia" av Helge Stamnes
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar